Czerwone maki na Monte Cassino (Красные маки на Монте-Кассино) - Польский Музыка: Alfred Schütz (Альфред Шютц) Слова: Feliks Konarski (Феликс Конарский)
Czy widzisz te gruzy na szczycie?
Tam wróg twój się kryje jak szczur.
Musice, musicie, musicie
Za kark wziąć i strącić go z chmur.
I poszli szaleni, zażarci,
I poszli zabijać i mścić,
I poszli jak zawsze uparci,
Jak zawsze — za honor się bić.
Czerwone maki na Monte Cassino
Zamiast rosy piły polską krew.
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
Lecz od śmierci silniejszy był gniew.
Przejdą lata i wieki przeminą,
Pozostaną ślady dawnych dni…
I tylko maki na Monte Cassino
Czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi.
Runęli przez ogień, straceńcy,
Niejeden z nich dostał i padł.
Jak ci z Samosierry szaleńcy,
Jak ci spod Rokitny, sprzed lat.
Runęli impetem szalonym
I doszli. I udał się szturm.
I sztandar swój biało-czerwony
Zatknęli na gruzach wśród chmur.
Czerwone maki na Monte Cassino…
Czy widzisz ten rząd białych krzyży?
To Polak z honorem brał ślub.
Idź naprzód — im dalej, im wyżej,
Tym więcej ich znajdziesz u stóp.
Ta ziemia do Polski należy,
Choć Polska daleko jest stąd,
Bo wolność krzyżami się mierzy —
Historia ten jeden ma błąd.
Czerwone maki na Monte Cassino…
Ćwierć wieku, koledzy, za nami,
Bitewny ulotnił się pył.
I klasztor białymi murami
Na nowo do nieba się wzbił.
Lecz pamięć tych nocy upiornych
I krwi, co przelała się tu -
Odzywa się w dzwonach klasztornych
Grających poległym do snu.
Czerwone maki na Monte Cassino…
Поэтический перевод Ирины Поляковой:
Красные маки на Монте-Кассино
1. Взгляни — в тех камнях, на вершине
Твой враг, словно крыса, живуч.
Ступайте! Крушите! Спешите
За глотку сорвать его с туч!
Пошли они, гневом пылая,
Пошли, чтоб свершить свою месть.
Привычно отвага вела их
Сражаться за славу и честь!
Припев:
Краснеют маки на Монте-Кассино
От кровавой росы опьянев.
Шли поляки, и смерть их косила,
Но сильнее, чем смерть, был их гнев.
Пусть проходят столетия мимо -
Сохранится память давних дней.
И только маки на Монте-Кассино
От польской крови становятся красней.
2. В атаке — отважны без меры,
Сражались они, храбрецы,
Как прадеды у Самосьерры,
И как под Ракитным — отцы.
И штурм тот отчаянно-смелый -
Победой окончился он!
И стяг боевой красно-белый
До туч средь руин вознесён!
Припев.
3. Смотри же! Увидишь с вершины -
Крестов этих белых — не счесть.
Здесь брачный обряд совершили
Поляк и жена его — честь.
Земля эта Польшею стала.
Свобода — она такова:
Её измеряют крестами.
История тут не права.
Припев.
4. Прошли четверть века степенно -
И ярость, и гнев улеглись.
Обители белые стены
Опять к облакам поднялись.
Но память весны беспокойной
Все время стремится сюда,
Вплетается в звон колокольный
По всем, кто уснул навсегда.
НАЗАД